Paasbelevenissen; méér van het goede

Sarah Gezien - Paasbelevenissen; méér van het goede

Deels ben ik opgegroeid in een dorpje aan de rand van de Achterhoek. Een streng gereformeerd dorp waar je op zondag eigenlijk niet buiten mocht spelen en feestdagen vooral plaatsvonden in een van de talloze kerken verspreid over het dorp. Zelf zat ik op de enige openbare lagere school en zelfs daar waren bepaalde tradities toch nadrukkelijk aanwezig, waaronder het eieren zoeken met Pasen. En zoals in die tijd nog gebruikelijk, werd er totaal niet uitgelegd waarom. Waarom eieren? Geen idee. Of we ernaar vroegen staat me overigens niet meer zo voor de geest. Geen verhalen uit de bijbel dus, wel eieren zoeken.

In lange rijen van twee liepen we naar het bos waar de hoofdmeester op zijn fluitje blies en iedereen alle kanten op stormde. Zelf deed ik fanatiek mee want voor elk echt ei kreeg je een chocolade eitje. Nou dat wilde ik wel. Even voor de duidelijkheid… halverwege de jaren 70 was chocola was nog behoorlijk zeldzaam bij ons thuis. 

Gruwel

Ook de gekleurde, echte eieren mocht je houden maar ik gaf mijn exemplaren altijd weg, zo wijs was ik al geworden na de eerste keer. Dat was op mijn zevende, toen volgde ik nog gedwee alles wat mijn klasgenootjes deden en pelde ook enthousiast mijn gevonden eieren op weg terug naar school. Bij het zien van de macramé sporen in het ei werd ik al een beetje wee in mijn maag. Dapper zette ik mijn afkeer opzij en at van het koude ding tot ik die grijsgroene homp zag zitten. Wat een gruwel! Ik kreeg het niet meer weg. Mijn ei eindigde als vogelvoer in de bosjes en sindsdien gaf ik ze aan mijn klasgenoten die er beduidend minder moeite mee hadden. “Ik heb er zes op”, riep Erik. Bart klopte op zijn borst: “Ik negen!” Brrrrr, ik krijg nog de rillingen als ik eraan denk.

Eierverf

Met mijn eigen kinderen kwam de focus meer te liggen op gezelligheid; lekker ontbijten en spelletjes doen waaronder – uiteraard- eieren verven en zoeken. En chocola eten, vooral heel veel chocola… Want zeg nou eerlijk, wat hebben eieren nou met Pasen te maken? Chocola is in meer opties veel beter te pruimen. Het raakt eigenlijk nooit over datum en kan niet te lang gekookt worden. Perfect toch? En waarom zit die vieze verf op de eieren?  Bij nader onderzoek blijkt dat ze in China al heel lang hun eieren kleuren met thee, wat had ik dat vroeger graag geweten. I wish that I knew, what I know now, when I was younger schreef ik al eens, maar gelukkig zijn er nu op internet wel steeds meer natuurlijke ingrediënten vinden waar je eieren een vrolijk kleurtje mee kunt geven, zoals bietensap, kurkuma of spinazie.

Waarom eieren met Pasen?

De vraag waarom er eieren zijn met Pasen kriebelde al een poosje mijn geest. Nu begon mijn nieuwsgierigheid de overhand te krijgen en ben ik eens gaan rondneuzen. Niet in de Bijbel, dat is geen aanrader omdat in je eentje te doen. Gelukkig vind je online al heel veel en een van de verklaringen die ik vond gaat over de vastentijd. Gelovigen houden de veertig dagen voor Pasen een vastentijd. Op alle dagen behalve zondag onthouden ze zich van genotsmiddelen. Vroeger ging het daarbij vooral om vlees en zuivel maar ook om eieren. Omdat het voor kippen na de winterrust weer de tijd is te beginnen met eieren leggen, is het aannemelijk dat er aan het eind van de vastentijd een behoorlijke hoeveelheid eieren waren. Dat bewaren van de eieren verklaart voor mij dan ook gelijk de lange kooktijd en daardoor groene dooiers… maar dat even terzijde.

Achtergrond van Pasen

Een paar jaar geleden wilde ik iets meer weten over het geloof en de religieuze achtergrond van Pasen. Ben ik dan nu zo kerks? Nee hoor, zeker niet. Maar sinds een paar jaar vond ik het wel heel belangrijk om eerst iets te snappen voor ik een mening verkondig. Zelf kerk ik de laatste jaren bij de Doopsgezinde Gemeente en daar leer ik meer over de verhalen van de Bijbel. En ik moet zeggen, hoe meer ik leer hoe interessanter het wordt.

Niemand te overtuigen

Vroeger riep ik vol overtuiging: “De meeste oorlogen komen door het geloof”. Inmiddels weet ik dat het niet het geloof is dat de oorlog voert maar de mens zelf. Maar veel belangrijker nog, wat ik vooral heb ingezien is dat ik niemand hoef te overtuigen. Ieder mag vinden wat hij vindt, mag geloven, denken en voelen waar hij of zij zich goed bij voelt. Binnen de perken van fatsoen weliswaar, maar in de kern hoeven we het niet met elkaar eens te zijn. Je kunt iedereen ten alle tijden in zijn eigen waarde laten. Dat heeft niets met geloof te maken… En is zeker geen reden om een oorlog te beginnen.

Pasen op zijn best

Naast geloof en eieren, is ook chocola een behoorlijk groot item met Pasen. Hoe deze lekkernij bij de Paasdagen betrokken is geraakt moet ik me nog eens in verdiepen, maar ik weet wel dat het zonder chocola geen Pasen is. Het maakt Pasen op zijn Paasbest. Klinkt net zo leeg als een hol paasei, ik weet het, maar zo denk ik er nu over. Ieder moet de wederopstanding vieren zoals hij of zij het goed vindt. Met meer of minder bijbel. Met meer of minder groen gekookte eieren. Hopelijk in ieder geval met méér geloof in het goede, dat kan geen kwaad. Méér geloven in het goede. En minder in chocola… Maar dat is mij net te veel van het goede 😉

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.