“Neem als Sarah je verlangen serieus”
Aan de telefoon spreek ik Anneke Krakers. Haar stem is helder. Vaag klinkt nog haar Twentse accent maar wat vooral opvalt is de kracht en de vreugdevolle toon van haar geluid. Haar woorden sprankelen en haar enthousiasme is aanstekelijk. Anneke draagt haar leeftijd met trots en ze schroomt niet om daarover te vertellen.
Compassie
Nu kan ze met meer compassie en acceptatie van haar senioriteit naar zichzelf kijken en gebruik maken van haar wijsheid opgedaan uit alle levenslessen. Als coach voor executive vijftig plussers laat ze zien dat als je ego uitgeraasd is, de tijd begint om voor jezelf te kiezen. Hoe denkt Anneke zelf over deze leeftijd? In dit openhartige interview laat Anneke zien waarom vijftig plus nog lang niet het einde van je leven is. Integendeel. Ze geeft drie tips voor vrouwen die merken dat ze een andere richting op willen maar niet weten hoe. Is jouw ego al uitgeraasd? Anneke Krakers, 57 jaar oud werd geboren als middelste kind met een broer boven zich en een onder zich. In het toen nog streng katholieke Hengelo groeide zij op als zeer slim meisje maar uitermate traditioneel. Ze was ietwat opstandig door de opgelegde rol, dat wel.
Waardoor veranderde die opstandigheid, Anneke?
“Dat veranderde toen ik na de lagere school het advies kreeg om naar de mavo te gaan. Volgens mijn ouders, en dan specifiek mijn vader, was dat véél te laag ingeschat. Hij is boos naar school gegaan; “De test klopt niet!”riep hij tegen de juf. “Mijn dochter is veel slimmer dan dat.” Hij wist zeker dat ik kon gaan studeren. Later bleek dat hij gelijk had. Maar goed, ik mocht de test overdoen en daar kwam uit dat ik naar het gymnasium kon. In die tijd merkte ik al dat mijn vader dus niet wilde dat ik vast bleef zitten in die traditionele rol. “Ik mocht niet studeren, maar jij kan dat wel,” zei hij tegen mij en vanaf dat moment is mijn opstandigheid wel wat gezakt.”
Je bent gaan studeren, missie geslaagd dus.
“In eerste instantie wel, later niet meer. Ik studeerde aan de Universiteit van Groningen maar vond het op een gegeven moment niet leuk meer en ben gestopt. Omdat ik niet meer thuis wilde wonen had ik een kamer gezocht in Hengelo en een plan bedacht om te gaan leren voor secretaresse. Ik dacht; als ik met een kant en klaar plan kom dan vindt mijn vader het vast minder erg. Helaas zouden ze wel financieel bij moeten springen en gek genoeg deden ze niet eens heel moeilijk.”
De brief van vader
“Het grote draaimoment in mijn leven kwam een paar dagen na dit gesprek in de vorm van een brief van mijn vader waarin stond: “Anneke, het is prima als jij secretaresse wil worden maar ik denk dat jij het in je hebt om de baas te worden. Dat past beter bij je.” De brief was een heel mooi pleidooi over emancipatie en feminisme, hij had er zelfs een cartoon bijgeplakt. Het was een uitermate stimulerende brief vol met uitspraken als ‘jij kunt veel meer’ en ‘ga doen wat je leuk vindt.”
Heeft het geholpen?
“Jazeker, want ik ben uiteindelijk een hbo-opleiding gaan volgen voor maatschappelijk werk. Na deze studie ben ik begonnen bij de reclassering, heb gewerkt bij het CAD; consultatiebureau voor alcohol en drugs en bij de belastingdienst gewerkt. Was directeur bij Welzijn Buren en begon een eigen bedrijf: ‘Welzijn Nederland’ waar ik duizenden sociaal werkers hielp om zichtbaar en ondernemend te zijn en nu bij mijn eigen bedrijf The Art of Seniority help ik leidinggevende vijftigers om hun impact te vergroten.”
Waarom vijftigers, hoe is die switch gekomen?
“Ik heb bij zeer grote bedrijven in hoge functies gewerkt en zag daar steeds hoeveel impact de executive had. Als hij of zij niet goed in zijn of haar vel zit heeft dat impact op alle, vaak honderden, werknemers onder hun. Dat moet volgens mij anders kunnen. Daarnaast veranderde mijn privéleven heel erg door mijn scheiding, nu ruim drie jaar geleden. Mijn bedrijf heeft best te lijden gehad onder deze periode en ik merkte dat ik toch nog wel ambitie had maar het gevoel erachter veranderd was. Mijn ego was veel minder aanwezig, die hoefde niet meer zo nodig.”
Moeilijke keuze
“Dat zie ik om mij heen dus ook. Vijftigers die door hun ambitie een indrukwekkend cv opgebouwd hebben, maar dan op een punt komen dat ze het eigenlijk niet meer zo nodig vinden en daardoor voor een enorm moeilijke keuze komen te staan. Neem ik opnieuw een directeursfunctie met het bijbehorende salaris, de eer en het zekere voor het onzekere? Of kies ik voor meer tijd voor mij, voor wat ik belangrijk vind. Ga ik doen wat ík graag wil. Veel vijftigers krijgen juist rond deze leeftijd de bezieling; wordt het nu geen tijd voor mij? Maar weten niet hoe. Ik begeleid graag dit traject. Zodat hun impact, mijn impact wordt.”
Hoe ging dat bij jou, Anneke?
“Ik werd verliefd op mijn 53e dat was een enorme boost, natuurlijk. Na een hele verdrietige periode moest ik de moed opbrengen om mijzelf onder de loep te nemen. Ik leerde compassie hebben met mezelf en mijn senioriteit te accepteren. Leerde zien wat ik wel opgebouwd heb en zag in dat ik weg moest blijven van mijn kritische ik. Sindsdien weet ik dat er drie fases zijn; accepteren, toevoegen en actiestand en daar kan ik nu anderen mee helpen. Kijk, je wordt geen ander mens, maar samen kunnen we ontdekken wie je wilt zijn en wie je kúnt zijn.”
Heb je nog tips voor onze Sarahs?
“Mijn eerste tip is: koester je vriendin. Het hebben van support is van onschatbare waarde. Iemand hebben waar je dingen mee kunt bespreken is heel belangrijk.”
“Tip twee: Doe iets waarvan je denkt: dat kan niet! En doe het dan toch.“
“Als je vijftiger bent heb je minder last van wat ze van je denken en het kunnen gewoon simpele dingen zijn hoor. Ik was vorig jaar op een camping met een zwembad. Jongeren waren daar aan het duiken en bommetjes aan het doen. Vroeger deed ik dat ook maar ben daar mee gestopt omdat ik het ‘eng’ vond. Nu dacht ik: waarom niet, en heb het gewoon gedaan.”
“Tip drie: Als je een verlangen voelt dat je wat anders wilt in je leven; neem dat serieus. Het is er niet voor niets.“
Hoe vind je het zelf om vijftig plus te zijn?
Lachend maar met een diepe zucht zegt ze dat er wel dingen waren waar ze aan moest wennen.
“Wat ik zeker nadelen vond, waren de kilo’s die er niet zo makkelijk meer afgaan en mijn rimpels vond ik ook niet echt leuk. Inmiddels heb ik die allang geaccepteerd. Het hielp wel dat ik mooie foto’s van mezelf heb laten maken, beetje rode lippenstift doet ook wonderen en verder ben ik gewoon lekker veel gaan bewegen; Kung Fu, wandelen, fietsen en yoga. Oh en plannen blijven maken; volgend jaar wil ik een fietstocht naar Instanboel maken en ik ben zelfs al zover dat ik denk: 60? Laat dat feest maar komen.”
Neem jij jouw verlangen serieus? Maakte je een switch na je vijftigste? Deel het met ons in de comments of neem contact op via vraag@sarahgezien.nl als je jouw verhaal wilt delen, bijv. in de rubriek ‘Zij deed het’.
Geef een reactie