Vorige week had ik even zo’n klein irritatie momentje. De aanleiding was een, eigenlijk onopvallend, artikeltje in een lokale krant. “Mooi initiatief”, dacht ik nog toen ik de kop las: Sport en beweging voor vrouwen (55+) in Utrecht. Als initiator van SarahGezien.nl was het natuurlijk ook die kop die mijn aandacht trok. Én het feit dat ik bewegen belangrijk vind voor iedereen. Man vrouw, 10, 20, 55 of 80, vanuit welke cultuur dan ook.
Vragen
Dus las ik het onopvallende artikeltje. En bij de derde regel gingen mijn haren recht overeind staan. Voor de schrijver of schrijfster van dit artikeltje staat de 55+ vrouw klaarblijkelijk synoniem voor ‘oudere vrouw’. En ik vraag mij dan af waarom dat zo wordt geschreven? Wat is de meerwaarde in de context van het artikel? Wat zegt het over de schrijver of schrijfster van het artikel? En, ja dat denk ik ook, wat zegt het over mij?
Context
Als het over context gaat, dan voegt het woordje ‘oudere’ in dit geval weinig toe. Ik weet namelijk dat het niet alleen voor ‘oudere vrouwen’ geldt dat zij, vanwege hun cultuur, geloof of andere redenen, alleen met andere vrouwen willen sporten. Dat geldt evengoed voor meisjes, ‘jongere’ vrouwen en vrouwen van een respectabele hoge leeftijd. Ik heb redenen gehoord als:
- Het voelt veiliger.
- Ik voel me niet zo bekeken.
- Met alleen vrouwen maakt het niet uit wat je draagt en of ik opgemaakt ben of niet.
- Dan voel ik me vrijer om heftige en uitgesprokenere bewegingen te maken zoals springen, schoppen of dansen.
- Hulp van vrouwelijk personeel heeft mijn voorkeur.
Legitieme redenen volgens mij. Volledig leeftijdsonafhankelijk en zeker geen redenen om een label als ‘jong’ of ‘oud’ aan te plakken.
Label
Is het dan omdat wij mensen de neiging lijken te hebben om alles te labelen? Want als het een label heeft kunnen we het in een groep stoppen. Het voordeel van een groep is dat we het als totaal kunnen aanspreken en behandelen, zonder oog voor het individu. Individuele aspecten zijn vaak moeilijk en duur. Of het nu over kinderen die buiten de boot in het onderwijs vallen gaat, of over bejaarden die anders willen eten.
Of labelen we om degenen aan te duiden die anders zijn dan wij? Zijn vrouwen van 55+ vanuit het perspectief van de schrijver/schrijfster ‘oudere vrouwen’ simpelweg omdat hij/zij 35 is?
Wat zegt het over mij?
Ja, en dan de reflectie… Waarom zou ik dit artikeltje kunnen toevoegen aan mijn eerdere blog, waarin ik opmerkingen waarvan mijn haren recht overeind gaan staan besprak? Ik denk dat het is omdat ik het labeltje ‘oudere vrouw’ gewoon echt niet bij 55+ vind passen. En direct realiseer ik me dat ik dus een betekenis verbind aan het woord ‘oudere’ waarmee ik vrouwen van 55+ die ik ken niet associeer. Maar eens even opzoeken in van Dale online. In de driedelige van Dale, die ik thuis heb staan, uit 1999 vind ik het volgende:
Oudere (de (m./v.); vgl. -e) bejaarde, tgov. jongere
En ik heb daarna voor mijzelf in elk geval een duidelijk antwoord op de laatste vraag. De term ‘bejaarde’ is niet van toepassing wat mij betreft. En persoonlijk ken ik dan ook nog eens heel veel 55+ vrouwen die, als ik ze ’tgov.’ jongeren’’ zet, meer energie, meer lichamelijke flexibiliteit en meer uithoudingsvermogen hebben.
Dus zou ik schrijver/schrijfsters willen oproepen twee keer te denken voor ze een ‘label’ meegeven aan 55+ vrouwen. En verder vind ik het, zoals gezegd, een mooi initiatief. Beweging rocks!
Lees jij ook wel eens iets over onze leeftijdsgroep waaraan je je irriteert? Leuk als je voorbeelden met ons deelt. Dat kan ook op onze Facebook pagina.
Geef een reactie