Het valt niet mee om voor een oudere te zorgen als je zelf je kind verloren hebt. Dat weet ik inmiddels uit ervaring. Helaas. Ik werkte in de wijkzorg, sprong bij als mijn blinde schoonvader een paar extra ogen nodig had en was mantelzorger voor onze alleenstaande tante. Het zorgen
Lees verder →Posts Tagged rouwen
Het sneeuwt. Dikke en dunne vlokken dwarrelen alle kanten op. Ik sta bij het graf van de vader van mijn kinderen en een zin hamert door mijn hoofd: je moet dansen op mijn graf. Mijn maatje, waar ik bijna dertig jaar mee samen was, had vannacht een jaar ouder moeten
Lees verder →