In mijn vaders huis heb ik een reistas ingepakt. Zijn sloffen, zijn klompen, zijn baret, zijn lievelingstrui zijn nu bij mij thuis. De trui heb ik al een paar keer gedragen. In mijn zak voel ik af en toe aan het holbeiteltje dat hij door de jaren heen gebruikte om
Lees verder →
Vanavond hoor ik wat de sterfdatum van mijn vader wordt. Hij is 91, dus hij wordt niet bepaald in de wieg gesmoord, zoals ze in Amsterdam zeggen. Al een tijdje weet ik dat hij de winter niet meer wil halen en ook dat zijn situatie binnen de criteria van de
Lees verder →
Vorig jaar overleed mijn moeder. Mijn vader van 91 doet sindsdien enorm zijn best. Mijn broers en ik steunen en verwarmen hem zoveel we kunnen, maar toch is hij er nu klaar mee, met leven. Afgelopen vrijdagmorgen had hij het team van de Levenseindekliniek op bezoek. Mijn broer Hans en ik waren
Lees verder →